هفتاددو شهید کربلا ی امام حسین علیه السلام3

شهدا از فرزندان امام حسن^{(علیه السلام)} در کربلا:

امام حسن^{(علیه السلام)} ۱۵فرزند داشت که ۵ نفر از آنان در کربلا به شهادت رسیدند.

حسن ابن حسن^{(علیه السلام)} :مشهور به حسن مثنی است. مادر وى، خوله، دختر منظور ابن ریان النزاری است. وی بعد از کشتن ۱۷ نفر و زخمی نمودن ۱۸ نفر دست راستش قطع شد و به اسارت دشمن در آمد. یکى از سربازان عمر بن سعد به نام ابى‏حسان اسماء بن خارجه خزارى، که از بستگان مادرش نیز بود، او را از اسارت دشمن نجات داده و در منزل خویش در کوفه به مداواى وى همت گماشت و پس از بهبودى، او را به مدینه روانه کرد. بعد از بازگشت اسراى کربلا به مدینه، حسن مثنّى همچنان با همسر فداکارش فاطمه بنت الحسین زندگى مى‏کرد تا اینکه به دستور عبدالملک بن مروان از خلفاى اموى مسموم گردیده و در ۳۵ سالگى به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدفون شد.

ابوبکر ابن حسن^{(علیه السلام)} :نام مادرش نفیله است لذا او برادر تنی قاسم و عبدالله ابن حسن^{(علیه السلام)} است و بعید نیست که از قاسم بزرگتر بوده باشد. او همسر سکینه بنت الحسین^{(علیه السلام)} است و در کربلا با تیر سه شعبه شهید شد.

قاسم ابن الحسن^{(علیه السلام)} :مادرش نفیله است و در کربلا حداکثر ۱۶ساله بود. او بسیار شجاع بود و در کرببلا با هزار نفر جنگید.

قاسم در شب عاشورا از شهادت خود سوال کرد امام حسین^{(علیه السلام)} فرمود: «کیف الموت عندک؟ گفت: احلی من العسل». امام فرمود: آری شهید خواهی شد بعد از این که بلای عظیمی به تو برسد (ظاهرا چون زره و کلاه خود نداشت شهادتش فجیع بود). و بعد امام^{(علیه السلام)} فرمود: حتی آن نوزاد(علی اصغر) در خیمه نیز شهید خواهد شد.

عبدالله ابن الحسن^{(علیه السلام)} :نام مادرش نفیله است. او در کربلا ۱۰ساله بوده است و در آغوش امام حسین^{(علیه السلام)} در آخرین لحظات عمر شریف امام به شهادت رسید.

عبدالله ابن عبدالله ابن حسن^{(علیه السلام)} :از دیگر شهدای این خاندان است.