بررسی نحوه ورود اسلام به ایران و تأثیرات آن

نکته

علی (ع)و فرزندانشان در هیچ فتحی از فتوحات عصر خلفا شخصاً حضور نداشتند. تنها همکاری حضرت در این باره، ارائه مشاوره و راهنمایی در مواردی بود که خلیفه اول و دوم از آن حضرت درخواست می کردند. بی تردید علت این همکاری و مشاوره نیز همانند سکوت و خانه نشینی حضرت، چیزی جز دوام و بقاء اسلام نبوده است. محتوای مشاوره های حضرت و تنگناهایی که خلفا را ناچار به مشاوره با ایشان می کرد، دلیل روشنی بر این مدعا است. به عنوان مثال مشاوره امیرالمؤمنین ^{(علیه السلام)} در رویارویی سپاه اسلام با ایرانیان در نهاوند که منجر به فتح ایران شد، حکومت نوپای اسلام را از فروپاشی نجات داد.درموردحضور حسنین علیهم السلام :اولا هیچ سند محکمی دال بر رضایت حضرت امیر ^{(علیه السلام)} و عزیمت امام حسن ^{(علیه السلام)} و امام حسین علیه السلام وجود ندارد و ثانیاً معصوم هیچ گاه تحت پرچم غیر معصوم نمی‌رود و نمی جنگد و ثالثاً هیچ پیامبر یا امامی برای کشورگشایی نجنگیده است. چنان چه بنابر نقل ابن اثیر، ابن خلدون، سید هاشم معروف الحسنی و همچنین باقر شریف قرشی: «حسن و حسین^{(علیهم السلام)} بعد از پیامبر در هیچ فتحی شرکت نداشتند. امیرالمومنین^{(علیه‌السلام)} بسیار مراقب جان امام حسن و امام حسین^{(علیهم السلام)} بود و ظاهرا هدف اصلی حضرت این بود که آن‌ها پس از او عهده‌دار امامت شوند.